فکر کنم همه‌مان روی طولانی بودن سریال‌های ترکیه‌ای توافق نظر داشته باشیم. داشتم فکر کردم چقدر خوب می‌شد اگر افراد به جای دیدن این سریال‌ها یک مروری چیزی ازش

حدود سه سال پیش دختری وارد اتاق مسئول پرونده‌ها شد و من و خودش را با آقای مسئول زندانی کرد. در را بست. شروع کرد به داد و فحاشی.

مهم نیست چگونه بچه‌تان را تربیت کنید. چون چند سال بعد او بالاخره روی صندلی‌ راحت روانشناسی می‌نشیند و از زخم‌هایی که شما بهش زدید حرف می‌زند. نمک‌نشناس جهنمی

نیل سایمون اولین نمایشنامه‌ای که خواندم «اتاقی در هتل پلازا» بود. می‌رفتیم سفر. دقایق آخر حرکت به سرم زد کتاب را بردارم. تجربهٔ محشری بود. کتاب را در یکی

اگر مادربزرگ‌تان با نصیحت‌های فراوان زندگی‌تان را کسل و بیهوده کرده، اگر مدام خلط گلویش را -متاسفانه در حضور شما- لای دستمال تف می‌کند، اگر ناهار تعارف‌تان می‌کند ولی

تعداد برگه‌ها از ۲۰۰ بالاتر رفته بود. شرمنده به مغازه‌دار نگاه کردم. انگار او قرار بود جزوه‌های لعنتی را بخواند. کنار دستگاه ایستاده بود و جزوه‌ها را گرم گرم