موقع والیبال می‌دویم اما به‌مان نمی‌گویند دونده. مي‌پریم اما لزوما پرنده نمی‌شویم. عرق هم می‌کنیم اما ما را با عبارت «عرق‌کننده» معرفی نمی‌کنند.

موقع نگاشتن یک متن می‌نویسم، خط می‌زنیم، پاک می‌کنیم، پاره می‌کنیم، ویرایش می‌کنیم و…

در نهایت می‌شویم «نویسنده.»

به نظرم «نویسنده» کلمه‌ی فلجی‌ست.

انگار یک آدم بی‌کار و احتمالا بی‌فکر فقط بنشیند و بنویسد و بنویسد و بنویسد. آن وقت هر چه منتشر کند پایش درج کنند که؛ نویسنده: فلانی

خب بله. این آدم اگر روی کاغذ، کلمه استفراغ کرده باشد بله. حقش است به او بگویند نویسنده. ولی اگر پدرش برای ویرایش در آمده باشد، یا از حذف پاراگراف‌هایی دلش گرفته باشد چه؟

مهم نیست باز هم بهش می‌گویند نویسنده.ಥಥ